DONDERDAG 21 SEPTEMBER 2006

Washington D.C.

De zon schijnt als we op weg gaan naar de metro! Het is net te ver om te lopen vanaf ons hotel, omdat het ook nog eens heuvelachtig is,dus gaan we met de auto.

Bij de halte Capitol South stappen we uit en volgen de stroom richting Capitol Hill. Een agent vraagt waar we naar toe gaan (we vallen ook helemaal niet op in onze korte broek en rugzakjes) en legt precies uit hoe we het beste kunnen lopen en dat we een tour moeten doen en nog meer, maar dat ontgaat ons een beetje, ondanks dat ie met zeer luide stem spreekt.

We komen aan bij het capitool en zijn zeer onder de indruk van het gebouw en van de beveiliging overal. Een man in pak biedt aan om van ons een foto te maken voor het capitool. In de verte zien we het Washington Monument (deze is van ver buiten de stad al te zien).

Agnes moet natuurlijk weer nodig plassen (vrouwen!), maar we zien geen openbaar toilet. We zien wel dixie toiletten staan, waar bouwvakkers bezig zijn stellages op te ruimen die gisteren voor een evenement zijn gebruikt. Dan daar maar stiekem gebruik van maken. Hè hè, dat lucht op!!!

We kijken of het druk is bij het museum van de American Indian. Er is niemand, dus besluiten we naar binnen te gaan. We moeten onze tassen openmaken voor controle. Het is erg interessant en leuk ingericht allemaal. Alle Smithsonian musea in Washington zijn trouwens gratis, deze dus ook.

We lopen verder langs de National Mall richting het Washington Monument en de Lincoln Memorial. Wat een indrukwekkende gebouwen en beelden. De mall is 3 km lang en de zon brand op ons (ca. 25 graden denken we). We zijn dan ook zo rood als tomaatjes als we weer terug zijn op de hotelkamer.

We lopen ook nog langs het Witte Huis, maar het Capitool maakt toch de meeste indruk op ons.

Na een lange dag gaan we terug naar het hotel en bij gebrek aan andere eettentjes gaan we maar weer chinees halen. Altijd lekker.

WOENSDAG 20 SEPTEMBER 2006

Williamsport -> Cheverly (352 km)
Howard Johnson

Agnes begint de dag met hardlopen over de supergrote parkeerplaats aan de andere kant van de weg. Daarna ontbijt (heerlijke scrambled eggs met toast en we pikken banaantjes mee), ff inkopen doen bij Kmart en op weg naar Washington D.C.

We rijden langs de Susquehanna River zuidwaarts en komen op de vluchtstrook een Amish echtpaar tegen met paard en wagen. Er staan ook borden met waarschuwingen.

Het is een prachtige rit langs de rivier, maar de snelweg gaat gauw vervelen en we besluiten via Gettysburg te gaan. We stoppen daar bij Wendy’s en eten een baconburger combo small (met een halve liter sprite! Dat noemen ze hier klein!).

We rijden door het historische stadje en komen bij toeval op een speciale autoroute langs beelden en een uitkijktoren over het stadje. De route duurt 2 uur en zoveel tijd en zin hebben we niet, dus we gaan weer op weg naar Cheverly bij Washington waar we in een Howard Johnson hotel willen overnachten.

De wegen worden steeds breder en drukker naarmate we dichter bij Washington komen. Via Baltimore komen we bij Cheverly aan en vinden dankzij TomTom makkelijk ons hotel. Er staat een groot hek omheen die gesloten is tussen 23.00 en 07.00 uur. Als we besluiten vlakbij chinees te halen snappen we waarom…wat een achterbuurt! En wij als blanken vallen erg op. Bij de chinees staat er allemaal zwarte jongelui voor de deur die vragen wat er in onze tas zit…we lopen maar door en gaan terug richting het hotel waar we ook een chinees zagen zitten die er wat leuker uitzag.

Hier zit een hele aardige jongen achter glas! Ongelooflijk! Hij helpt ons vriendelijk en we krijgen zelfs een lolly! We lopen in een draf terug naar het hotel.

Het eten is heerlijk! Tot nu toe de beste chinees deze vakantie! Agnes heeft 7 garnalen in een krokante laag en Jaap eet tsa sieuw in zwarte bonensaus (varkensvlees). Mmmmmmmmmmmm………….

Ook door de regelmatig overvliegende helikopters merken we dat we in Washington zijn.

DINSDAG 19 SEPTEMBER 2006

Niagara Falls -> Williamsport (394 km)
Best Western Williamsport Inn

Zoals elke morgen staan we vroeg op en beginnen we met het vaste ritueel. Douchen, koffers inpakken, ontbijten en pleite.

We hebben een lange rit voor de boeg, zeker omdat wij zoveel mogelijk binnenwegen nemen.Wij rijden door typische Amerikaanse dorpen en stoppen voor een “noodzakelijke” pitstop bij een benzine station. We gaan binnen op zoek naar een wc maar die was er niet dus even vragen. Was geen probleem,

en kregen gelijk een grote plank mee met een sleutel van een wc om de hoek. Even een broodje en een bak koffie gekocht en weer vertrokken.

We rijden door een opvallend groen landschap, bergen en meertjes naar de plaats van bestemming: Williamsport.

We rijden naar de Best Western die wij van te voren uitgezocht hadden en checken in. Wij hebben nog geen 1 keer gehad dat er geen plaats was en nu ook plek zat.

We hebben honger dus gaan we vroeg eten, het valt ons wel op dat in Canada en Amerika de mensen vroeg uit eten gaan.

We gaan naar T.G.I. Fridays, daar kunnen we lopend naar toe (zit aan het hotel vast) en nemen we allebei een New York Strip van 12 oz.

Het eten was weer prima, daarna zijn we echt een stukje gaan wandelen en komen we terecht in een soort ‘sociale woningen’ wijk.

MAANDAG 18 SEPTEMBER 2006

Niagara Falls

Het weer is ons vandaag eindelijk gunstig gezind: een stralend zonnetje!  ;-)

We ontbijten lekker (bruine boterhammen met philadelphia en jam) en zitten om 8.30 uur al in de auto naar de watervallen. Tom laat ons een beetje in de steek door ons rondjes door de wijk te laten rijden. Dan maar zelf initiatief nemen en de borden volgen. Op de grote weg gaat het beter met hem.

Het is nog lekker rustig op Goat Island waar we de auto parkeren (EUR 6,40 per dag) en we horen de herrie al op ons af komen. Samen met een buslading jappen (die zijn ook overal!) lopen we naar de Horseshoe Falls (ook wel Canadian Falls genoemd).

INDRUKWEKKEND

Meer woorden heb ik er niet voor. Door de zon verschijnt er een regenboog, mooi om te zien.

We lopen over de brug richting Maid of the Mist. Ook in dit park zien we weer diverse eekhoorns. Er blijft er zelfs 1 zitten voor de foto.

Het is nog niet erg druk aan de Amerikaanse kant van de Maid of the Mist. We betalen met onze laatste Canadese dollars en gaan met een lift naar beneden. Daar krijgen we een blauwe regencape aangereikt en wordt ons veel plezier in de regen toegewenst.

We snellen op de boot naar boven om een goed plekje te vinden. Het lijkt nog mee te vallen met de nattigheid, maar als we bij de Horseshoe Falls aankomen worden we zeiknat, maar het is prachtig. De Amerikaan naast me zegt: we hebben hier nog voor betaald ook! Foto’s maken gaat haast niet, want de camera wordt nat.

Totaal hebben we vandaag 270 foto’s gemaakt, waarvan we er 42 op de Kodak site hebben geplaatst. Dit is echt een MUST SEE! Een absolute aanrader voor iedereen! Nu hadden we het weer natuurlijk ook mee. Geweldig!

’s Avonds lopen we naar Applebee’s waar we een heerlijke steak eten. Leuke tent is dit, alleen de wc’s waren een domper.

ZONDAG 17 SEPTEMBER 2006

Toronto -> Niagara Falls, USA (179 km)
Super 8 Motel

We staan vroeg op om te chatten met het thuisfront en eten een ontbijt in het hotelrestaurant (omelet met geroosterd brood en hash browns (soort aardappelkroketjes/rösti).

Helaas is het mistig als we op pad gaan naar downtown Toronto, maar de zon doet zijn best. Het parkeren is prijzig vandaag i.v.m. een event in het stadion (honkbal Blue Jays). We vinden een parkeerplaats waar we CAD 10,00 moeten betalen (= EUR 7,00) tot 18 uur vanavond.

We maken wat foto’s van de CN Tower maar die verdwijnt steeds in de mist, dus gaan we eerst naar de waterkant. We maken foto’s van prachtige ferry boten die naar het aan de overkant gelegen eiland varen. Daarna wandelen we richting de Walk of Fame en komen langs prachtige gebouwen: The Fairmont Royal York Hotel (chic), treinstation, Hockey Hall of Fame en komen daar tot de ontdekking dat we de verkeerde kant oplopen…! Dan maar terug.

Bij het York Hotel maakt Jaap wat foto’s van prachtige auto’s en zie ik tot mijn verbazing eindelijk Mobile Mini containers! Hè hè, eindelijk na 8 dagen! Er zit een vestiging in Toronto en hier zijn ze het hotel aan de buitenkant aan het opknappen en hebben ze een opslagcontainer en accommodatie geplaatst.

We komen weer aan bij het Rogers Stadion en het is inmiddels druk met mensen die naar de wedstrijd komen en zwarte kaarten verkopers. We doen nog een poging de Walk of Fame te vinden, maar zijn het zoeken gauw zat en hebben honger. We kopen een Hot Dog Sausage bij een standje en besluiten toch om de toren te bezoeken. Helaas vertelt de dame dat het zicht slecht is…jammer, zonde van het geld (CAD 21,50 p.p. = EUR 15,05), dus we doen het maar niet. Op weg naar Niagara Falls zien we inderdaad dat het erg heiig is (vreemd woord als je het typt!) en dat je niet ver kan kijken. Snik…

We belanden in de file (echt een grote stad hè) door een aanrijding. Bij de grens met de USA is het ook erg druk en sluiten we ook maar aan. Jaap volgt de vrouw voor hem en die is hier duidelijk vaker geweest, dus we zijn redelijk snel bij de douane. Hij is zeer aardig en vindt ons reisdoel okay (onze kofferbak hoeft lekker niet open!).

We arriveren om 16 uur bij het Super 8 Motel in Niagara Falls (jaja, weer die coupons). Er is plek voor ons voor 2 nachten (maar EUR 44 per nacht!!! Inclusief koelkast!!! En de hele dag gratis DE koffie en thee!!!).

We bekijken eerst de kamer en Jaap moet nodig plassen, maar vindt het toilet zo vies dat we gauw naar de receptie teruggaan. De receptioniste kijkt ook vies en geeft ons een andere kamer (rolstoel geschikt…). Kunnen we lekker makkelijk douchen zonder in een bad te hoeven stappen.

We gaan naar de Wal*Mart om boodschapjes te halen en zoeken met behulp van TomTom een liquor store (alle alcohol is op!) en halen gelijk eten bij de afhaalchinees (helaas wat minder vers en minder lekker dan vorige week).

ZATERDAG 16 SEPTEMBER 2006

Dwight -> Toronto (227 km)
Howard Johnson Markham

Na het ontbijtje (crackers met pindakaas) laden we alle spullen in de voor de deur geparkeerde auto en gaan we op weg naar Toronto. We laten de prachtige natuur van het Algonquin Park achter ons.

De zon schijnt en onderweg komen we allemaal oude auto’s tegen. Waarschijnlijk is er iets te doen in Huntsville, want daar zagen we er gisteren ook al één staan bij een motel.

Je kan merken dat het zaterdag is, want we komen veel dagjesmensen tegen met kano’s op het dak en caravans achter de auto.

Helaas wordt het onderweg weer bewolkt ..:-(

Om 12 uur arriveren we al in Markham; een stadje tegen Toronto aan (25 min van downtown). We checken in bij het Howard Johnson Hotel (via de coupons) en krijgen een kamer op de benedenverdieping aan de parkeerplaats, zodat we de auto voor de schuifdeur kunnen zetten.

We pakken uit, eten de rest van de pizza van gisteren op (opgewarmd in de magnetron…luxe hoor), checken de e-mails en gaan even bellen. We besluiten daarna te gaan zwemmen…er is niemand! Alleen in de sauna zit een chinese dame…oh ja, het stikt hier van de chinezen. We reden langs een hele wijk met borden met chinese tekens. We gaan ook nog in de whirlpool: héét! Maar lekker.

’s Avonds eten we in het restaurant (chinese bediening) en kijken we 2 oude afleveringen van Reba op CMT (Country Music Television).

VRIJDAG 15 SEPTEMBER 2006

Algonquin Park (149 km)

Om 8 uur zitten we al in de auto op weg naar mooie wandelroutes. We betalen wij de West-Gate CAD 12,00 (=EUR 8,40) voor een permit waarmee we de gehele dag overal vrij mogen rondlopen, fietsen, vissen en kanoën.

We stoppen eerst bij Mizzy Lake en klimmen en klauteren door het bos langs verschillende meertjes. Prachtig is het hier. Op de terugweg glijdt Agnes uit, maar gaat vrolijk verder (we hebben verschrikkelijk de slappe lach, wat lastig is om verder te klauteren).

De volgende stop is Track & Tower. Ook hier klimmen en klauteren we door het bos en komen aan bij een prachtig groot meer waar 2 mensen aan het kanoën zijn. We gaan terug naar de auto en voelen onze benen goed!

We vergaan van de honger na al dat harde werken en hebben op de plattegrond een eetgelegenheid gezien. Het blijkt een hamburgertent te zijn. We nemen een cheeseburgercombo (cheeseburger, patat, cola). We krijgen er een hele lading zakjes bij; iets groens (geen idee wat het is), azijn, ketchup, peper en zout. Het smaakt heerlijk. De patat is hier goed te eten; ze laten er nog stukjes schil aanzitten; aparte smaak, maar erg lekker.

Op de terugweg stoppen we bij Hardwood Lookout. Dit is een rondje van 0,8 km met een mooi uitzicht op het meer.

Om 14.30 breek eindelijk de zon door en rijden we terug naar het motel om lekker op het grasveld van de zon te gaan genieten. We wassen onze spijkerbroeken die helemaal onder de modder zitten en hangen ze in de zon.

’s Avonds rijden we naar Huntsville (20 km) om te gaan eten. We zien verschillende fast food zaken, maar hebben eigenlijk trek in chinees. We zien er één en besluiten te gaan kijken. Het ziet er niet uitnodigend uit en we besluiten bij de naastgelegen pizzeria te gaan eten.

We bestellen 2 medium pizza’s (hawai voor Agnes en meatlovers voor Jaap) en krijgen wel hele grote pizza’s geserveerd! Waarschijnlijk hebben ze of de verkeerde aangewezen of de verkeerde gemaakt…

Het restant laten we in een doos verpakken en nemen we mee om morgen onderweg op te eten.

DONDERDAG 14 SEPTEMBER 2006

Renfres -> Dwight (246 km)
Dwight Village Motel

Na het ontbijt (het minste tot nu toe) gaan we bij de WalMart shoppen. Jaap koopt 2 Levi’s broeken en we slaan water, cola, enzovoorts in.

We tanken gelijk even (0,882 per liter!!!) en kijken of Tom zijn dag heeft, want hier in de bossen en bergen is ie nog wel eens de weg kwijt.

Over route 60 rijden met een maximale snelheid van 80 km per uur naar Algonquin Park. Ja…van de snelheid moet je het hebben. Na 4 uur dit slakkegangetje dreigen we allebei in slaap te sukkelen.

Onderweg halen we bij een supermarkt wat broodjes en warme gehaktballetjes in rode saus. We picknicken aan een meer, waar Agnes noodgedwongen voor de auto moet plassen.

We stoppen net voor Algonquin Park in Whitney bij een spirits store (de eerste die we zien vandaag, wel een paar beerstores gezien) om drank te halen. Ff een foto maken van een prachtige giftshop.

We genieten onderweg van de prachtige meren en bossen, waar de bomen al herfstkleuren krijgen en zien in Dwight een prachtig motel langs de weg staan. We keren om en gaan naar binnen om de prijs te vragen. CAD 89,00 (= EUR 54) per nacht exclusief tax klinkt goed. We vragen of we de kamer mogen zien voordat we beslissen. We krijgen de sleutel van no. 1 en zijn gelijk tevreden over wat we zien. Een zeer ruime kamer met 2 bedden, koelkast, badkamer, koelkast en magnetron. We nemen ‘m voor 2 nachten.

We pakken de koffers helemaal uit zodat we een overzicht hebben wat we nog voor schone was hebben en wassen gelijk in de wasbak wat kleding.

Agnes trekt de wc door en sloopt ‘m gelijk…Jaap probeert ‘m te repareren, maar er is een rubbertje kapot door slijtage, dus ff naar de receptie en melden. De eigenaars (man en vrouw) zijn zeer aardig en hij rent gelijk met me mee om de reparatie uit te voeren. Goede service!

We besluiten om naar Huntsville te rijden om te gaan eten, maar zien onderweg een restaurant die adverteert met Cowboy Steaks en besluiten daar te gaan eten. Heerlijke grote steaks! Smullen.

WOENSDAG 13 SEPTEMBER 2006

Ottawa -> Renfrew (102 km)
Best Western

We hebben weer heerlijk geslapen, ieder in zijn eigen bed!

Na douchen en inpakken gaan we beneden kijken wat het ontbijt vandaag brengt. Jaap neemt koffie en brandt zijn mond terwijl we op de nieuwe lading broodjes wachten. We nemen croissantjes en iets met zoete prut wat je thuis normaal gesproken bij de koffie neemt om 10 uur…en Agnes neemt een verschrikkelijk zuur appeltje. We eten alles op onze kamer op.

We checken uit en gaan op weg naar downtown Ottawa om lekker de benen te strekken en aan sightseeing te doen.

Het regent vandaag! Bah!

We parkeren onze auto op de eerste de beste parkeerplaats die we zien. Beetje vreemd gedoe; je betaalt 6 Canadese dollars (EUR 4,20) en propt je auto ergens tussen. Omdat wij tegen een muur staan hoeven we onze sleutel niet af te geven?!? Hadden we toch niet gedaan…zeker niet met al onze spullen in de kofferbak…

We hebben vanuit het hotel een plattegrond van Ottawa meegenomen en lopen naar Cathedral de Notre Dame. Prachtig gebouw. Er wordt net een lading jappen gelost!

We zien in het parkje levende en dode eekhoorns en maken foto’s van de rondrennende beestjes. Erg leuk.

Het uitzicht op de Parliament Hills is prachtig. We klimmen via het Rideau Kanaal omhoog naar de gebouwen en kijken hoe een bootje door verschillende sluizen omlaag zakt (handmatig worden de sluizen opengedaan).

Het is niet druk in deze stad, waarschijnlijk als gevolg van de regen.

We lopen rondom de prachtige gebouwen en maken foto’s. Daarna lopen we richting Bay Way Market waar we kaarten kopen en ff rondneuzen.

Ff wat drinken bij KFC gehaald; niet te zuipen! De cola is aangemaakt met water en die ruikt en smaakt hier erg naar chloor. Gadver!

We zijn de regen zat en zoeken onze auto op. We gaan op weg naar Renfrew (met dank aan TomTom) en eten onderweg in Arnprior bij KFC (we nemen een fles pepsi!).

Om 14 uur arriveren we al bij het Best Western Hotel in Renfrew. De omgeving is prachtig hier. We rijden langs de WalMart (morgen ff shoppen) en checken in. Natuurlijk een niet roken kamer met free wireless internet! En inclusief continental breakfast.

We hebben weer een prachtige kamer die is ge-upgrade naar één met 2 bedden. Lekker ruim slapen dus weer vannacht.

We hebben geen fut meer en chatten en internetten wat en natuurlijk moeten er veel foto’s op de Kodak site geplaatst worden.

Beneden eten we bij de sportsbar; Jaap broodje hamburger met frites (lekker doorgebakken) en Agnes quesadillas met uienringen. We delen alles samen…en ja hoor…het smaakte weer goed. De kosten worden op de rekening van de kamer bijgeschreven, maar door al dat gereis twijfelen we over het kamernummer. De serveerster vraagt het na bij de receptie en het is inderdaad nr. 315.

DINSDAG 12 SEPTEMBER 2006

Plattsburgh -> Ottawa, Canada (291 km)
WelcomINN

Hé, dat is vreemd, geen post vandaag onder de deur doorgeschoven! Lekker ouderwets uitchecken bij de balie. Er moet zelfs een handtekening gezet worden voor de Visa Card.

Na een simpel ontbijtje gaan we op weg naar Ottawa. We nemen eerst lekker de snelweg tot voorbij Montréal (ca. 190 km). Onderweg stoppen we om te plassen en voor een Subway broodje. Gelukkig hebben we dit in Spijkenisse al eens gegeten, dus we weten hoe het werkt. Ze spreken allemaal engels hier!

Montréal is echt een grote stad waar we omheen zijn gereden, maar we hadden over de Hudson een prachtig uitzicht op de skyline van deze stad.

Vanaf Hawkesbury rijden we binnendoor en genieten we van de prachtige, typische canadese omgeving met veel boerderijen. We zien zelfs een weiland vol bisons!

We pinnen bij de eerste de beste bank canadese dollars.

Net voor Ottawa gaan we van de weg af en kunnen kiezen tussen een Comfort Inn en een WelcomINN hotel. We kiezen de Welcom omdat daar aangegeven staat dat ze free wireless internet hebben. Helaas hebben ze maar voor 1 nacht een kamer en lopen we naar de Comfort Inn, maar snellen gauw terug, want dit ziet er niet uit!

We boeken 1 nacht en krijgen een sleutel voor een kamer op de 2^e verdieping, maar die blijkt geen internet aansluiting te hebben, dus krijgen we een sleutel voor kamer 205. Deze krijgen we niet open en er wordt door een man geroepen…bezet dus! Vreemd.

Weer naar beneden waar ze nog verbaasder dan ons zijn. We krijgen dan maar een sleutel voor kamer 209, maar deze krijgen we niet open. Jaap weer naar beneden; sorry meneer, maar dit is een nieuwe sleutel en past daarom waarschijnlijk niet! En inderdaad de volgende sleutel past wel. De kamer verbaast ons gezien de staat van het gebouw! Lekker ruim en 2 brede bedden!

We rusten wat uit en gaan om een uur of 6 op zoek naar wat te eten. Op een afstandje hadden we al wat winkels gezien en besluiten die richting op te gaan. Tot onze verrassing zit er een supergroot, mooi winkelcentrum met boven een rij eetzaakjes. Jaap had voor de gein gezegd dat ie grieks wilde eten en wat schertst onze verbazing; we kijken recht tegen Jimmy The Greek aan. We nemen een gyros schotel en eten dit aan 1 van de vele tafeltjes op. Het ziet er vreemd uit, maar smaakt heerlijk! Jaap heeft nog trek en haalt bij Beavertails een hotdog met sauerkraut.

We sjokken nog even langs de winkels en gaan dan terug naar het hotel.

MAANDAG 11 SEPTEMBER 2006

Albany -> Plattsburgh (278 km)
Microtel Inn

Ook vandaag weer (te) vroeg wakker!

Douchen, koffers inpakken, post oprapen, e-mails bekijken en verzenden en op weg naar het ontbijt. Het werkt erg officieel hier, voucher afgeven bij de dame en ze brengt ons naar een tafel met 2 banken. Er ligt een menukaart met 4 keuzes: 1. yoghurt met fruit  2. engels ontbijt  3. gebakken ei met kaas en champignons, tomaat, spekreepjes  4. low carb. Wij hebben gekozen voor nr. 3 en die keuze was niet verkeerd!

We vervolgen onze weg langs de Hudson River noordwaarts naar Plattsburgh. We komen door de schitterende Adirondack Mountains en langs de prachtige Lake George. Tegen lunchtijd (kwart voor 12) stoppen we bij een Diner. Het is al druk ondanks het vroege tijdstip! Twee dametjes op leeftijd runnen de zaak en deze is echt door vrouwen ingericht. Schitterend! Overal hangen mandjes aan het plafond en op de wc deuren staat DADS en MOMS.

We kiezen voor kip; Agnes met chips! En Jaap met patat en zijn kipfilet zit in een krokant laagje. Heerlijk en de bediening is zeer vriendelijk. Tot nu toe absoluut geen klachten over het eten in Amerika!

In de discount guide hebben we een prachtig nieuw hotel gevonden in Plattsburgh en we besluiten daar te overnachten. Onderweg tanken we en aangekomen in de buurt van het hotel besluiten we eerst een liquor store op te zoeken om whisky en wijn te kopen. Het wordt natuurlijk rosé van de Gallo Family! Het etiket is heel anders dan in Nederland, maar de smaak is exact hetzelfde.

Vandaag veel foto’s van vrachtwagens gemaakt en van een aankomende Amtrak trein.

We checken in bij het hotel voor 1 nacht en inderdaad het is spiksplinternieuw…erg mooi en een heerlijk bed en zelfs een airco met climate control!

We hadden al een Applebee’s op loopafstand gezien en besluiten daar te gaan eten: heerlijke steaks en spareribs met aardappelpuree en broccoli en een geroosterde boterham. Om half 11 vallen we uitgeput in slaap.

ZONDAG 10 SEPTEMBER 2006

Newark Airport -> Albany (285 km)
Best Western Sovereign

Om kwart voor 6 waren we al klaarwakker! Maar ja, het was dan ook al kwart voor 12 ’s middags in Nederland. Op weg naar de wc ziet Agnes dat we post hebben ontvangen…de rekening is vannacht onder de deur geschoven, zodat je gewoon weg kan gaan zonder je te melden bij de receptie (je visa card nummer is bekend).

Er zat geen ontbijt in de prijs inbegrepen, dus na een plakje ouderwetse Nederlandse ontbijtkoek vertrekken we met de shuttle naar het vliegveld waar we bij National Rent a Car onze auto op gaan halen. Het is zondag, dus erg rustig bij de verhuurmaatschappij. Onze gegevens worden genoteerd en we worden naar buiten gestuurd waar we in eerste instantie niemand zien. Jaap gaat op zoek en komt in een witte chevrolet aanrijden. We mogen uit vele auto’s kiezen, maar deze heeft de grootste kofferbak en wit is ook wel een aparte kleur.

Ff melden bij het uitrijden, want over spijkers gassen is slecht voor de banden…

We zetten Tom aan het werk, maar nemen in het begin 2x een verkeerde afslag…ff wennen hoor die wegen hier. Bij de eerste de beste McDonalds stoppen we voor een heerlijk ontbijt en bij de bank pinnen we dollars.

We verlaten New York/Elizabeth met in de verte zicht op de Empire State building en rijden langs de Hudson River via West Point Academy (hier nemen we een Traveler Discount Guide mee) noordwaarts naar Albany. Het is een prachtige rit langs de rivier en door de bergen en bossen.

In de eerste de beste supermarkt kopen we drinken en broodjes.

In de buurt van Albany komen we een WalMart tegen. Wat een groot warenhuis is dit! Je weet niet waar je moet beginnen. Met een paar boodschapjes gaan we vermoeid op weg naar ons hotel. Via de kortingscoupon komen we terecht bij het Best Western Sovereign Hotel.

Leuk, simpel hotel met toch nog een zwembad, fitness en sauna en gratis internet waar we graag gebruik van maken.

We rijden de weg een stuk terug op zoek naar iets te eten en zien een chinees vlak om de hoek. We halen kip met champignons en varkensvlees met oestersaus en 2 loempia’s en eten dit in het hotel op. We hebben plastic borden van huis meegenomen. Het smaakt heerlijk!

Om 10 uur vallen we als een blok in slaap en worden zelfs niet wakker van de herrie makende koelkast!

ZATERDAG 9 SEPTEMBER 2006

Amsterdam -> Newark Airport
Doubletree Hotel

Na 3 uurtjes slapen gaat de wekker. Een kwartier later belt Jan die nachtdienst heeft…ja ja, we gaan er al uit.

Douchen, ff de laatste spulletjes inpakken, crackertje eten en op het moment dat we onze schoenen pakken en Jaap nog een bakje senseo drinkt, horen we Leen de straat inrijden. Lekker op tijd (4:35 uur)!

Om kwart voor 6 zijn we al op Schiphol en het is verrassend druk voor dit tijdstip. We stappen uit bij hal 2 en lopen naar balie 12 waar een KLM dame zit om de koffers af te geven. Ingecheckt hadden we al via internet. Helaas checkt zij de bagage niet in voor Continental Airlines, maar ze zoekt wel voor ons uit waar we de balie voor Continental kunnen vinden (29).

Daar aangekomen is er nog niemand; ff wachten dus maar. Om 10 over 6 moeten we een stukje opzij gaan en gaan ca. 5 mensen van de beveiliging elk hoekje en gaatje achter en onder de balies checken op bommetjes. Daarna gaan de dames op hun gemakje de balies inrichten en om half 7 kunnen we eindelijk de koffers inchecken bij de balie voor bagage drop off (helaas kunnen sommige mensen niet lezen en die worden naar een andere balie gestuurd, waar ze in kunnen checken).

Hè hè de koffers zijn we lekker kwijt!

Paspoorten laten zien, een bakkie doen en in de winkeltjes neuzen. Om 8.10 uur moeten we al naar de gate (G08) i.v.m. de extra controles. We worden door een beveiligingsdame aangesproken en ze stelt diverse vragen; heb je zelf je koffers/tassen ingepakt, welke apparaten op batterijen heb je bij je, enz. Om nerveus van te worden. De laptop moet uit de tas en we worden niet gefouilleerd. Er zijn toch weer mensen die flesjes water bij zich hebben! Suffies!

Eerst worden de business class passagiers opgeroepen, dan rij 30 t/m 34 en daarna zijn wij aan de beurt. We zitten op stoelen 29D en 29^E en er zit een lekker smal indiaas dametje naast ons (erg aardig). Ze woont in Berlijn, studeert biologie en gaat naar een conferentie in de buurt van Boston.

Wat een tegenvaller dit vliegtuig zeg! Net of we naar Benidorm gaan. Oude kapotte bekleding, geen eigen beeldschermen (die boven ons hoofd bezorgt ons een nekhernia!), maar de stewardess maakt alles goed! Wat een goed humeur heeft ze en ze is nog grappig ook!

We vertrekken een kwartier te laat en binnen 1,5 uur hebben we al 2x gedronken, een zakje pinda’s gegeten en onze lunch verorbert (kipcordonblue, vlinderpasta, boontjes, broodje, appelcakeje en sla met dressing). Het broodje en appelcakeje bewaren we voor later. Elk uur worden we voorzien van water of sinaasappelsap en een uur voor de landing krijgen we nog een warm broodje met kaas en kalkoenfilet en een snacks and sweet doosje (zakje naturel chips, zakje mosterd, chocolaatje).

Een film was niet te volgen, maar we hebben ff lekker naar een country zender geluisterd (tot dezelfde liedjes opnieuw begonnen!).

Een kwartier te laat zijn we geland. Eerst door de douane om je vingerafdruk en iris-scan te laten maken, daarna de koffers halen en voor we het weten staan we buiten! Helemaal geen controles meer! Vreemd!

Het is warm en we hebben geen idee waar we heen moeten. Dan maar aan een taxichauffeur vragen, maar die wil geld verdienen, dus doet net of ie het niet weet. Jaap vraagt het aan een piloot en die helpt ons zeer vriendelijk.

We nemen de airtrain naar P4 (iedereen helpt ons zeer vriendelijk) en wachten daar op de shuttle naar het Doubletree Hotel.

In het hotel krijgen we kamer 623 (5^e verdieping oftewel 6th floor). Een schitterende kamer met een King Size bed!

We maken de koffers open (het is inmiddels 14 uur) en gaan lekker zwemmen en doen daarna een tukje (een uurtje werd 2,5 uur!). Daarna ff buiten kijken en foto’s maken en lekker eten in het Shula’s Steak 2 Sportsbar waar je gewoon niet weet op welk scherm je naar welke sport moet kijken. Indrukwekkend!

ROUTE 2006

Newark Airport ~ Albany, NY ~ Ottawa, ON ~ Algonquin Park, ON ~

Toronto, ON ~ Niagara Falls, NY ~ Williamsport, PA ~ Washington D.C. ~ New York City

9 tot 27 september 2006